naczynia stołowe
Encyklopedia PWN
zegar
przyrząd do wyznaczania czasu.
[niem.],
nazwa serwisu stołowego carycy Katarzyny II;
rękodzielniczy wyrób naczyń kuchennych, stołowych, zasobowych i ozdobnych, także kafli piecowych, płytek podłogowych, dachówek z masy ceramicznej, tj. mieszaniny gliny z piaskiem i tłuczniem, wykonywanych głównie z glin pospolitych, niewymagających wysokiej temperatury wypalania (ok. 900°C).
pentra
żegl. pomieszczenie na statku służące do przechowywania podręcznej żywności, naczyń stołowych i kuchennych.
[ang.],
serwis
zestaw naczyń stołowych o określonym przeznaczeniu (serwis śniadaniowy, serwis obiadowy, serwis do picia herbaty), z różnych materiałów (porcelana, srebro, szkło), odznaczający się jednolitą formą i dekoracją.
[fr. service < servir ‘służyć’],
rodzaj aminoplastów, polimery otrzymywane w wyniku polikondensacji melaminy z formaldehydem lub innymi aldehydami;